به نام خالق خیر و شر

دیروز، همگان خبری که تقریباً انتظارش را از رژیم خونخوار و سفاک سعودی داشتیم، شنیدیم

آن هم خبر اعدام شیخ نمر

خبری که در سرتاسر جهان پیچید و خون میلیون ها نفر، انسان های آزاده را به جوش آورد و صبرشان را لبریز کرد.

آخر این بنده ی خدا، نه سلاحی به دست گرفته بود... نه گروهی مسلح تشکیل داده بود... نه تحریک به براندازی کرده بود... .

او فقط و فقط، امر به معروف و نهی از منکرات، این رژیم سفاک می کرد. همین و بس

او تنها پشتوانه ی شیعیان محاصره شده ی شبه جزیره بود و شیعیان شبه جزیه، تنها پشتوانه ی او

زیرا مردم ایران، که با روی کار آمدن دولتِ بزدلِ اصلاحاتِ آمریکایی، جرأتِ گفتنِ "بالای چشم تو ابرو"، به رئیس و معاون و وزرای این دولت ندارند، چطور می توانند در برابر رژیمی که سال هاست دیکتاتوری را به مردمش اعمال کرده، به ایستند و کاری کنند یک بنده ی خوب خدا، یک نفس زکیه!، از بند رژیم و از اعدام خلاصی یابد.

آری این مردم اگر هنر کنند، باید ابتدا از خودکرده ی بی تدبیر خود!!!، رهایی یابند، تا بعد به داد مظلوم دیگری برسند.

اما نتوانستند

نتوانستند... و در دامِ دیگرِ این دولتِ بی تدبیر، افتادند.

آن هم دامِ حمله به کنسولگری این حکامِ وهابیِ بی شَرَف بود.

مردم یقین داشته باشند که این اتفاق را آن ها رقم نزدند. بلکه پشت پرده ای دستانشان را بالا برده و پاهایشان را به حرکت درآورده تا این اتفاق صورت پذیرد.

آن هم پشت پرده ی دولتِ نیرنگ و نفاق و بی تدبیری و غلام حلقه به گوش یانکی ها و صهیونیست ها و سعودی ها؛ همین دولتِ خودشان.

وگرنه چرا آن هنگام که سفارت روباهِ مکار، دوباره فعال شد، قدم از قدمشان برداشته نشد؟  می گویم: "چون دولت حواسش حسابی جمع بود تا نشود."

وگرنه چرا آن هنگام که به نوجوانانشان در جده، تجاوز شد، قدم از قدمشان برداشته نشد؟  می گویم: "چون دولت حواسش حسابی جمع بود تا نشود."

وگرنه چرا آن هنگام که صدها نفر از هموطنانشان در منا، به قربانگاه رفتند، قدم از قدمشان برداشته نشد؟  می گویم: "چون دولت حواسش حسابی جمع بود تا نشود."

آری دولت آن هنگامه ها، خوب حواسش جمع بود. گوشش خوب می شِنید و چشمَش خوب می دید تا حتی یک نفر، جرأت نزدیک شدن به منافع این دولت های فریبکار و دیکتاتور را نکند.

آن هنگامه ها دولت خوب حواسش جمع بود. زیرا که منافع خودش و منافع آن دولت ها در خطر بود.

اما اکنون چه؟

اکنون...؛

می خواهی منافعِ رژیمِ صهیونیست منشِ سعودی، بیشتر از این به خطر بیفتد. وقتی یک بیگناهِ شناخته شده را اعدام کرد؟

همین اعدام برای نابودی منافع آن ها و این ها!!! بس بود. همین قدر کافی بود تا به دولت معترض شویم، که چرا علاقه به غش کردن در آغوش آن ها را دارد!!!.

اما دولت خوب می دانست. آن ها هم خوب می دانستند که چاره چیست.

چاره تحریک مردم برای به آتش کشیدن کنسولگری بود(البته که مشخص شد خودسوزی بوده و مردم در آتش زدن نفشی ندارند).

حال که مردم این کار را کردند!!!...

معلوم است دیگر، جناب حسن فریدون، با ذوق زدگی و حالتی حق به جانب، تمام این جنایات اربابانش را نادیده می گیرد و مردم خود را توبیخ می کند!. خوب بهانه ای هم دارد. آخر مَردُمش به خاک کشوری دیگر تجاوز کردند!.

معلوم است دیگر... حال جناب حسن فریدون، این حرکت مردم؛ که خود و عُمّالَش، محرک آن بودند را بسیار پُر رنگ تر از خون مظلوم ترین شهید این روزها، می کند.

حال جناب فریدون به صدای رساتری، فریاد خواهد زد این عبارات را: " تندروها، بی سوادها، بی شناسنامه ها، ضد انقلاب ها و..."  انگ های بیشتر و وقیحانه تر به مردم خود.

حال سعودی ها، در پی فرصت اند تا به این شوالیه ی تاریکی! مدال افتخار دهند. شوالیه ای که مَردُمَش را در حد ترورسیت ها و عوامل نا امنی، تنزُّل داد و آن رژیم سفاک را به نهایت درجه ی مظلومیت رساند.

اما من و خیلی های دیگر هنوز هم به قرآن معتقدیم.

به خدایی که در قرآن از آن یاد شده معتقدیم.

به خدایی که خودش، خودش را "...واللَّهُ خَیرُ الماکِرینَ"(آل عمران/ 54)، خواندهمعتقدیم.

معتقدیم که هر چه قدر ماسونی ها و صهیون ها و سعودی ها و بهرمانی ها! و موسوی ها و، فریدون ها! و...، مکر کنند، ما مردم مظلوم، پشتمان به کسی گرم است که مکرش، تمام این طناب های پوسیده ی مار نما! ی جادویی را در چشم به هم زدنی، می بلعد.

معتقدیم که زمین به دورانی نزدیک می شود که دوباره، خون بی گناه را نمایان می کند.

معتقدیم که زمانه زمانه ای خواهد شد که زمان و زمین، از هر ظلمی به شدت به خود خواهد لرزید. خواهد لرزید و این کافران و بی خبران و منافقان را از خواب مستیِ خود، بیدار خواهد کرد

امضاء

بی سواد

 

مطالب مرتبط:

باید سعودی را گوشمالی داد

آل سعود= عرب های صهیونیست منش