به نام خالق خیر و شر
#اولین_چهار_ساله
آری این روزها، همه مان این را زمزمه می کنیم و حتی بعضی هایمان، فریادش می زنیم. فریاد #اولین_چهار_ساله.
بگذار ما را مسخره کنند. اما این ما هستیم که رای می دهیم. من و تو و آن هایی که مثل ما (مردم) هستند.
بگذار بگویند که انتخابات تشریفاتی است و نظام تصمیم می گیرد. این را می گویند که تو انتخابات را عبث، دانی و قدمی پیش نگذاری.
بگذار بگویند که باز هم آش همین آش است و کاسه همین کاسه!. بگویند که هر که بیاید هیچ چیز عوض نمی شود و همه شان سر و ته یک کرباسن. این را می گویند که امید به وضع مطلوب را در تو بخشکانند.
می دانی دوست من؟ آن هایی که پشت این دولت نگون بخت، عروسک گردان بودند و من و تو باقی (مردم) را کشاندند به خیابان و هنجار شکستیم و رقصیدیم و جشن رفع تحریم و آفتاب برجام! گرفتیم...؛ همان ها الان همین بالایی ها را می گویند. همان ها هستند که می خواهند بعد این چهار سال (که خودشان هم می دانند و می خواستند که این دولت تنها 4 سال بماند) نظام و مشروعیتش را زیر سوال ببرند به این نحو که تو نیایی و رای ندهی. به این نحو که تو اشارات رهبرت را نگیری و در گروه اکثر هم لایعقلون، بمانی.
می دانی دوست من؟ آن ها حق دارند که این گونه فکر کنند. این گونه حساب کنند. این گونه نتیجه را پیش بینی کنند. آن ها اینگونه حماقت می کنند چون برای دنیا، خدایی را نمی شناسند که اراده ای فوق اراده ماده! و آن ها!! داشته باشد.
دوست من... من هم مثل آن ها پیش بینی می کنم که دولت ما! (دولت فریدون ها) همین چهار سال را بیشتر نخواهد بود. اما بعد آن را دولتی پیش می بینم که بسیار بسیار بهتر از گذشته است. حتی بسیار بهتر از دولت احمدی نژاد (حتی اگر باز هم احمدی نژاد برگردد!)
دوست من... من و تو باید بخواهیم تا چنین شود. تا خدا چنین بخواهد. من و تو باید معترض هر نقصی ولو کوچک باشیم. من و تو نباید از ترس خفه شو بی سواد؛ خفه شو بی غیرت؛ خفه شو ضد انقلاب؛ خفه شو عامی امی؛ خفه شو...؛ گفتن های آن ها؛؛؛ خفه شویم. بلکه باید فریادمان را بلندتر کنیم و برسر کدخدا پرستان بی غیرت و بی عزت، فرود آوریم... آن وقت یقین بدان، خدایی که ما شناختیم و آن ها منکر آن هستند، کمکمان می کند.
می دانم... از زمان اولین بگم بگم ها، به همین راحتی حرفی را قبول نمی کنی. پس برایت از معتبرترین اسناد (قرآن) تایید حرف هایم را می آورم.
آن جا که در آیاتی از سوره مائده می فرماید:
...یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ(51)
...ای کسانی که ایمان آورده‌اید! یهود و نصاری را ولّی (و دوست و تکیه‌گاه خود،) انتخاب نکنید! آنها اولیای یکدیگرند؛ و کسانی که از شما با آنان دوستی کنند، از آنها هستند؛ خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمی‌کند
فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ (52)
(ولی) کسانی را که در دلهایشان بیماری است می‌بینی که در (دوستی با آنان)، بر یکدیگر پیشی می‌گیرند، و می‌گویند: «می‌ترسیم حادثه‌ای برای ما اتفاق بیفتد (و نیاز به کمک آنها داشته باشیم!)» شاید خداوند پیروزی یا حادثه دیگری از سوی خود (به نفع مسلمانان) پیش بیاورد؛ و این دسته، از آنچه در دل پنهان داشتند، پشیمان گردند!
وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا أَهَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَکُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِینَ (53)
آنها که ایمان آورده‌اند می‌گویند: «آیا این (منافقان) همانها هستند که با نهایت تأکید سوگند یاد کردند که با شما هستند؟! (چرا کارشان به اینجا رسید؟!)» (آری،) اعمالشان نابود گشت، و زیانکار شدند.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (54)
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هر کس از شما، از آیین خود بازگردد، (به خدا زیانی نمی‌رساند)؛ خداوند جمعیّتی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند؛ آنها در راه خدا جهاد می‌کنند، و از سرزنش هیچ ملامتگری هراسی ندارند. این، فضل خداست که به هر کس بخواهد (و شایسته ببیند) می‌دهد؛ و (فضل) خدا وسیع، و خداوند داناست.
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ (55)
سرپرست و ولیّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند.
وَمَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ (56)...
و کسانی که ولایت خدا و پیامبر او و افراد باایمان را بپذیرند، پیروزند؛ (زیرا) حزب و جمعیّت خدا پیروز است....
دوست من؛ خواندی این سند معتبر را؟
در این جا خداوند هشدار می دهد که یهود و نصارا را ولی نگیرید که خداوند ستمکاران را هدایت نمی کند. و رئیس جمهور ما هنوز هم شعار می دهد آمریکا کدخداست...
در این جا خداوند برای من و تو ویژگی های رئیس جمهورمان و امثال او را به درستی می آورد. وقتی که می فرماید: کسانی را که در دلهایشان بیماری است می‌بینی که در (دوستی با آنان)، بر یکدیگر پیشی می‌گیرند، و می‌گویند: «می‌ترسیم حادثه‌ای برای ما اتفاق بیفتد
اما وعده خدا را باور نمی کند وقتی خداوند فرموده: شاید خداوند پیروزی یا حادثه دیگری از سوی خود (به نفع مسلمانان) پیش بیاورد؛ و این دسته، از آنچه در دل پنهان داشتند، پشیمان گردند!
آری می بینیم که اکنون به مرزهای پشیمانی رسیده اند، اما هنوز به جای ایمان به خدا؛ کدخدا را باور دارند. می بینیم که همه رشته هایشان طبق پیش بینی خداوند، پنبه شد و هر چه وعده دادند نابود گشت
دوست من ادامه را نیز بخوان. آن جایی که خداوند هشدار می دهد که اگر باورش نکنیم، بهتر از ما را خواهد آورد : ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هر کس از شما، از آیین خود بازگردد، (به خدا زیانی نمی‌رساند)؛ خداوند جمعیّتی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند. کسانی که بر خلاف رئیس جمهور ما در برابر مومنان و مردم خود متواضع و در برابر دشمنان سرسخت هستند. آری بیا من و تو و ما مردم مصداق قوم اول، قرار نگیریم و این دولت مردان کور دل، مصداق این پیش بینی شوند. اگر این شود، خداوند دولتی به ما هدیه خواهد داد که: در راه خدا جهاد می‌کنند، و از سرزنش هیچ ملامتگری هراسی ندارند
دوست من؛ بیا و باور داشته باش وعده حق خداوند را که فرموده: حزب و جمعیّت خدا پیروز است
