به نام خالق خیر و شر

سلام

یادمه این آخرای کار احمدی نژاد، بعضی از مردم به این مضمون می گفتن: انرژی هسته ای داشته باشیم، اما از گرسنگی بمیریم چه فایده؟

یادمه حتی بعضی از نزدیک ترین دوستانم این چیزا رو می گفتن.

خب جناب آقای روحانی که وارد عرصه ی انتخابات می شن و اولویتشون می شه رفع تحریم های اقتصادی و معیشت مردم و انتقاد از دولت قبل در مورد شعارهایی که به نتیجه نرسوند، همین بعضی از مردم و خیلی از مردم! دیگه که از چیزایی دیگه ناراحت بودن، طبیعی بود که به جناب آقای روحانی رای بدن و رای هم دادند.

اما انگار حالا که خر ایشان از پل گذشته، هم قراره انرژی مان هدر رود!!! و هم قراره گرسنگی مان امان بِبُرَد!!!. انگار تحریم ها کم نخواهد شد که هیچ به بهانه های غیر هسته ای بیشتر هم ممکن است بشود.

دقیقاً یاد 10 سال پیش افتادم که دبیری شورای امنیت ملی ایران را به دست ایشان (جناب آقای روحانی) سپرده بودند. انگار قرار است برنامه های نیمه کاره آن هنگام را به اتمام برساند.

این که بدتر شد. مگر نه؟

امضاء

بی سواد