به نام خالق خیر و شر

سلام

می گن چینی ها پسته هم صادر کردن. من که نمی گم. اخبار ساعت 19 مجله خبری گفت.

نشون داد پسته ی چینی کیلویی 22000 تومان و پسته ی ایرانی کیلوی 50 تا 60 هزارتومن بوده.

---

جدیدا احساس می کنم بعضی از خبرهای تلویزیون از روی جو گیر شدن درست شده و رو آنتن می ره.

کافی هست رهبری انتقادی کنن و این رسانه ها، تا وقتی این انتقاد تازه هست، همین طور روی خبر مانور می دن و فروشنده نهایی و مصرف کننده نهایی رو به باد انتقاد بگیرن.

مشکل اینجاست که رسانه ها و برخی مردم که اغلبشون رو تشکیل می دن، تنها یک بعد انتقاد رهبر رو نگاه می کنن.

انگار که رهبری تنها مقصران رو مصرف کننده ها می دونن و این رسانه ها هم، به وجدان انقلابی و دوستدار نظام، هجوم میارن.

طوری که بعد از چند وقت مردم خودشون رو گناه کار فرض می کنن و این باعث می شه مشکلات مالی بیشتری برای خودشون ایجاد کنند.

اما رهبری عزیز، تنها یک بعدی انتقاد نمی کنن. رهبری روی مهمتر حرفشون به تولید و تولید کنندگان هم بوده و هست.

ایشان به کیفیت داخلی و قیمت های داخلی هم انتقاد داشته و دارن. مطمئناً ایشان با بازار سیاه درست کردن هم مخالف هستن.

این رسانه ها اما این قسمت رو که نمی بینن. فقط میرن به مردم می گن چرا کالای خارجی می خرید؟

چرا به فکر تولید داخلی نیستید؟

چرا؟ و چرا؟....

البته تو بعضی زمینه ها مثل کشاورزی و مثل همین تولید پسته، مطمئناً مقصر تولید کننده نیست. مقصر یا مقصران، اون ده ها واسطه ی رساندن این محصولات به مردم هستن. که خدا را شکر بعضی وقت ها تلویزیون به اون ها هم انتقاد داشته.

می خوام بگم، مردم مثل ربات هایی نیستن که برنامه ریزی بشن برای اینکه مشکل جامعه حل بشه. این مردم تک تکشون، دارای شعور و اراده هستن و هر کدوم از این اراده هاست که مردم رو تشکیل داده. پس وقتی که یک ابر رایانه نمی تونه به خوبی رفتار هوا رو پیش بینی کنه، چطور توقع وجود داره رفتار مردم (به عنوان یک موجود واحد با اراده ی قوی) رو در میان این همه مشکلات مالی پیش بینی کرد و حتی کنترل؟؟؟؟

من به عنوان یکی از همین مردم، هیچ وقت حاضر نمی شم، در حالی که می تونم پسته 22 هزارتومانی چینی بخرم. حالا با یکم کیفیت و مزه ی پایین تر، بیش از دوبرابر پول بدم پسته ی با کیفیت ایرانی بخرم؟

به اصفهانی ها و یزدی های عزیز بی احترامی نشه، اما دوست دارم تو این شرایط یه اصفهانی بشم. یه یزدی بشم.

من به عنوان یکی از همین مردم و البته بی سواد!!!، توقع داشتم و دارم که وقتی دستور داده می شه دهانم رو ببندم، در عوض اون رئیسان مدعی، مشکلات رو حل کنند. وگرنه نباید از من و امثال بی سوادهایی مثل من انتظار داشته باشن، تو کارهاشون نظری ندم.

نظر رهبری محترم و روی چشم من و امثال من هست. اما این هم اشتباه هست که برای جبران ضعف در تولید و مدیریت داخلی، من بار خساراتش رو به دوش بکشم

این اشتباه هست که برای جبران دزدی تولید کنندگان خودروی داخلی، من حاضر بشم با سه برابر قیمت واقعی یا بیشتر، برم و پراید تولید داخل رو بخرم و بعد زیر تریلی همرنگ آسفالت بشم.

من جایی از تولید می تونم حمایت کنم که بدونم اون تولید کننده داره تلاشش رو می کنه. مثلاً تولید پوشاک.

اینجا من حاضر هستم از پوشاک ترک یا پوشاک برند، صرف نظر کنم و به تولید داخلی اطمینان کنم. چون می دونم این صنف کم کم داره تلاشش رو در جهت رعایت کیفیت و انصاف انجام می ده.

اما حاضر نیستم اجازه بدم با خرید پسته ایرانی، اون دلال ها پول من رو که به زحمت به دست اومده رو بدزند.

اما حاضر نیستم اجازه بدم با خرید خودرویی که حتی در کیسه هوا گذاشتن هم توش دزدی می کنن، جون و مال خودم رو به خطر بندازم

بله من حاضر نیستم....

امضاء

بی سواد